Παρέμβαση για το Athens Pride 2018
Το pride είναι η κορυφαία στιγμή ορατότητας της lgbtqi κοινότητας. Ή τέλος πάντων θα έπρεπε να είναι κάτι τέτοιο. Αν κάποια σχετιζόμενη με τα ζητήματα του φύλου και της σεξουαλικότητας πάει λίγο πίσω και κοιτάξει τις θεωρίες του κοινωνικού συμβολαίου θα διαπιστώσει πως ο αποκλεισμός είναι η δημιουργός αιτία των μειονοτήτων. Το 1969 στο Stonewall της Νέας Υόρκης, η λοατκι κοινότητα της πόλης εξεγείρεται και συγκρούεται με τις αστυνομικές δυνάμεις, βγαίνοντας με εκκωφαντικό τρόπο από τη σκιά και το καθεστώς αποκλεισμού της και διεκδικώντας θέση στο δημόσιο χώρο. Στην επέτειο της εξέγερσης εκείνης, pride διοργανώνονται σε εκατοντάδες πόλεις ανά τον κόσμο ως αναγκαία υπενθύμιση των αγώνων που έχουν γίνει αλλά κυρίως αυτών που πρέπει να γίνουν ώστε να αρθεί κάθε έμφυλη καταπίεση, κάθε νομικός διαχωρισμός με βάση το φύλο και τη σεξουαλικότητα και έως ότου η σεξουαλική/έμφυλη ετερότητα δεν αποτελεί διαχωριστική τομή ανάμεσα στο υποκείμενο.
Από την άλλη, το να μιλά οποιαδήποτε για τη λοατκι κοινότητα και για το pride, δεν καθιστά το λόγο της αυτομάτως χειραφετητικό. Πρόταγμα χειραφέτησης υπάρχει με την αποκάλυψη των εξουσιαστικών σχέσεων και την ένταξη της έμφυλης καταπίεσης στο πλέγμα της γενικότερης κοινωνικής καταπίεσης, κι άρα με τη σύνδεση των αιτημάτων του φεμινιστικού κινήματος με τα αιτήματα των ευρύτερων ανταγωνιστικών κοινωνικών κινημάτων.
To Athens Pride τα τελευταία λίγα χρόνια έχει επιλέξει ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο δομείται και διοργανώνεται. Το βάρος δεν πέφτει στην διεκδίκηση και στη μάχη για την ισότητα αλλά στη θεσμική και μόνο κατοχύρωση επιμέρους δικαιωμάτων της λοατκι κοινότητας (σύμφωνο, αναδοχή), τα οποία φυσικά είναι νίκες του λοατκι κινήματος. Την ίδια στιγμή χορηγοί και θεσμικές αρχές καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο χώρο στο πεδίο δράσης του Athens Pride, θέτοντας την πολιτική συζήτηση στο περιθώριο και νομιμοποιώντας το φαινόμενο του pink washing που επιχειρούν συλλογικότητες και εταιρίες μέσω της συμμετοχής τους. Χαρακτηριστικό είναι το περσινό παράδειγμα της χορηγίας της El Dorado, της εταιρίας της εξόρυξης των Σκουριών.
Εμείς, ως φεμινιστική και λοατκι ομάδα που προσπαθεί μέσω των δράσεων και των αναλύσεων της να φέρει κοντά τα καταπιεζόμενα και αποκλεισμένα κομμάτια της κοινωνίας, θεωρούμε πως η διοργάνωση του Athens Pride αποτυγχάνει να σταθεί στο ύψος των σύγχρονων αναγκών των λοατκι υποκειμένων όπως αναλύθηκαν παραπάνω. Με αυτή τη λογική δε θα συμμετέχουμε ούτε φέτος με περίπτερο στην πλατεία Συντάγματος παρά μόνο στην πορεία, προσπαθώντας να δώσουμε ένα διαφορετικό νόημα σε αυτή. Η ανεπάρκεια του Athens Pride φανερώνει τέλος την ανάγκη συγκρότησης σταθερών lgbtqi κινηματικών γεγονότων στην Αθήνα που θα κινούνται σε ριζοσπαστική κατεύθυνση και θα αντιμάχονται την πατριαρχία, το ρατσισμό και κάθε τι κυρίαρχο.
