Η 28χρονη Αγγελική Πέτρου δολοφονήθηκε στην Κέρκυρα από τον πατέρα της, επειδή δεν ενέκρινε τον αφγανικής καταγωγής σύντροφό της. Η δολοφονία της Αγγελικής αποτελεί ακόμη μια γυναικοκτονία στον ελλαδικό χώρο, η οποία προστίθεται σε μια σειρά περιστατικών που αποδεικνύουν τη δολοφονική διάσταση της εγχώριας “πολιτισμένης” πατριαρχίας μας. Το 2019 εγκαινιάστηκε με τον πλέον μακάβριο τρόπο, επιβεβαιώνοντας τα εγκληματικά αποτελέσματα της συναρμογής της πατριαρχίας (και το θεμελιακό καθήκον της για περιφρούρηση της αρρενωπής/οικογενειακής τιμής) και του ρατσισμού (η δολοφονία η οποία είχε ρατσιτσικό κίνητρο έλαβε χώρα στην Κέρκυρα, όπου δολοφονήθηκε πριν λίγο καιρό ο Αλβανός Πετρίτ Ζίλφε για, επίσης, ρατσιστικούς λόγους).
Εγκληματική αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά και η συνενοχή των αστυνομικών και ανακριτικών αρχών, οι οποίες επιβεβαίωσαν το ρόλο τους ως φύλακες της έμφυλης βίας/δολοφονίας, καθώς η Αγγελική φέρεται να είχε καταγγείλει τον κίνδυνο που διέτρεχε από τον πατέρα της στις αρχές. Όμως, οι αρχές ενός πατριαρχικού κράτους, δεν προστατεύουν όσες/ους έχουν ανάγκη, αλλά συνδράμουν τους δράστες, είτε ενεργητικά, είτε παθητικά, απέχοντας από τις αυτονόητες ενέργειες προστασίας των θυμάτων ή, όπως μας δείχνουν οι πρόσφατες καταδικές γυναικών που υπερασπίστηκαν τους εαυτούς τους απέναντι σε επιθέσεις, ποινικοποιώντας την άμυνα όταν αυτή κατορθώνει να σώσει τα θύματα της έμφυλης βίας . Συνδράμουν τους λευκούς απένταντι στους μη λευκούς, τους υγιείς νοικοκυραίους απέναντι στους αδύναμους, τους πατεράδες/συζύγους απέναντι στις γυναίκες, τους φασίστες απέναντι σε όλους τους ανωτέρω.
Ένοχη, βέβαια, πέρα από τον γυναικοκτόνο πατέρα της Αγγελικής, είναι και η “φιλήσυχη” ελληνική κοινωνία, η οποία παρακολουθεί τον σταδιακό εκφασισμό της και μένει να ακούει τα περιστατικά βίας από τις λεπτές μεσοτοιχίες, χωρίς ποτέ να παρεμβαίνει στις οικογενειακές υποθέσεις.
