Από το πρωί εργαζόμενες, εργαζόμενοι και εργαζόμενα, σωματεία, συλλογικότητες και φορείς έχουν κατακλύσει τους δρόμους σε όλη την Ελλάδα θέλοντας να εναντιωθούν στις επερχόμενες εντεργατικές μεταρρυθμίσεις Χατζηδάκη.
Οι λόγοι για να διαδηλώσει καμία ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο, που έρχεται να νομιμοποιήσει την ήδη υφιστάμενη εργασιακή δυστοπία, είναι πολλοί. Με την κατάργηση βασικών εργατικών κεκτημένων, όπως το 8ωρο, την απονομιμοποίηση κάθε συλλογικής διεκδίκησης και συνδικαλιστικής δράσης για καλύτερους όρους εργασίας, το επικείμενο νομοσχέδιο θα παγιώσει την εργοδοτική αυθαιρεσία και την υπερκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού. Με το πρόσχημα της διευκόλυνσης των εργαζομένων, κάνοντας λόγο ακόμη και για τις γυναίκες εργαζόμενες που θα καταφέρουν να ισορροπήσουν μεταξύ του χρόνου εργασίας τους και του προσωπικού τους χρόνου, ο Υπουργός Εργασίας είτε μας κοροϊδεύει είτε είναι εκτός εργασιακής πραγματικότητας μη γνωρίζοντας τις συνήθεις πρακτικές στους χώρους δουλειάς. Αν πράγματι το Υπουργείο είχε στην στοχοθεσια του ένα νομοθετικό πλαίσιο, που θα εναρμονιζόταν στις ανάγκες των εργαζομένων, θα εξασφάλιζε βασικά και αναφαίρετα εργατικά δικαιώματα και δεν θα πριμοδοτούσε για ακόμη μια φορά την εργοδοσία, θα μεριμνούσε ώστε να λύσει πάγια προβλήματα τους. Απλήρωτες υπερωρίες, ελαστικά ή ξεχειλωμένα ωράρια, μαύρη εργασία ήταν μια πραγματικότητα που τώρα θα έχει την σφραγίδα του νόμου.
Διανύουμε μια εποχή που ζούμε για να δουλεύουμε και δουλεύουμε για να επιβιώνουμε και όχι να ζούμε. Είμαστε μια γενιά που έχει μάθει και έχει κανονικοποιήσει την εργασία χωρίς δικαιωματα, το μέλλον χωρις εργασιακή προοπτική, το κυνήγι προσόντων σε μια αέναη αρένα και τον επιβιωτισμό. Προσπαθούμε να επιβιώσουμε σε μια συγκυρία που το καπιταλιστικό σύστημα και οι σχέσεις εξουσίας που δομούνται εντός του προσαρμόζονται ολοένα με τα σύγχρονα δεδομένα και μας εξοντώνουν καθημερινά. Είτε επειδή κάνουμε υπερωρίες αντί να ξεκουραζόμαστε, είτε επειδή δουλεύουμε σε δύο και τρεις δουλειές για να τα βγάλουμε πέρα, επειδή είμαστε ανασφάλιστες, επειδή δουλεύουμε μαύρα, είτε επειδή εργαζόμαστε υπό μορφές που δεν αναγνωρίζονται σαν εργασία, όπως η οικιακή εργασία ή η σεξεργασία.
Σε κάθε περίπτωση σήμερα απεργήσαμε για να μην τους δώσουμε ξανά το περιθώριο να προδιαγράψουν το μέλλον μας με γνώμονα συμφέροντα και επιδιώξεις πάνω κι μακριά από εμάς.
Απεργήσαμε κόντρα σε ένα σύστημα πολλαπλών καταπιέσεων και εκμετάλλευσης και θα το κάνουμε για όσο χρειαστεί.
