Εκτός της περιοχής που κανονικά κινούμαστε, και εν όψη των εξελίξεων στη Λατινική Αμερική, μοιραζόμαστε το podcast του The Intercept, στο οποίο σχολιάζονται οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα, η οποία απελιτείται με πραξικόπημα. Η αντι-αυταρχική κριτική που έχει ασκηθεί στην Κυβέρνηση Μαδούρο από πολιτικές ομάδες μέσα από τη χώρα, δε μπορεί να αποτελέσει ούτε λόγο υπεράσπισης της παρέμβασης στο όνομα της “δημοκρατίας”, αλλά ούτε αιτία σιωπής από όλ@ όσ@ εναντιώνονται στην νεο-αποικιοκρατία.
Η λογική της στρατιωτικής επέμβασης, η οποία σχεδόν ρητά υπονοείται, με σκοπό την εγκαθίδρυση των ακροδεξιών αντιπολιτευτών, δεν αποτελεί καινοτομία στην πολιτική των ΗΠΑ.
Ωστόσο, οι εξελίξεις αυτές φωτίζουν το προφίλ του νέου ηγέτη των ΗΠΑ, ο οποίος αποδεικνύει ότι δεν αποτελεί αλλαγή παραδείγματος στην εξωτερική πολιτική της χώρας, παρά πιθανά μια αλλαγή τακτικής (αναλύεται εκτενώς στο podcast), παρά το αφήγημα για το αντίθετο που αναπαρήχθει σε όλες τις πολιτικές αποχρώσεις.
Τέλος, η ωμή παραδοχή των κινήτρων της “αποκατάστασης της δημοκρατίας”, δηλαδή η οικειοποίηση των κοιτασμάτων πετρελαίου, από τον Τραμπ και σειρά άλλα υψηλόβαθμα στελέχη, ταιριαστεί στη Διοίκηση Τραμπ, στέκεται ειρωνικά απέντι στις γελοίες απόπειρες των συστημικών πολιτικών, μέσων, και του ίδιου του Ευρωκοινοβουλίου, να δικαιολογήσουν τη στήριξή τους στον Γκουαϊδό στο όνομα της δημοκρατίας. Η στροφή αυτή αποτελεί εντούτοις καινοτομία, τρόπω τινα, καθώς το αφήγημα της εγκαθίδρυσης της δημοκρατάς σε άλλα κράτη/λαούς, από τον 2ο ΠΠ ως σήμερα έχει αποτελέσει τη ναυαρχίδα της(νέο-αποικιοκρατίας, αντικαθιστόντας ως λόγος τον προυπάρχοντα και politically incorrect φυλετισμό της αποικιοκρατίας.
