Χτές, κάνοντας scroll down στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είδαμε ένα βίντεο που κατάφερε να αποδείξει όσα προσπαθούμε να εξηγήσουμε χρόνια τώρα. Μια κοπέλα φτάνει σαστισμένη στην πολυκατοικία της κοιτώντας πίσω, δεξιά κι αριστερά και κλείνοντας καλά την πόρτα πίσω της προσπαθώντας να ξεφύγει από έναν τύπο που θα μπορούσε να είναι ο βιαστής της.
Η αλήθεια είναι ότι σπάνια γίνονται γνωστά βιώματα και εμπειρίες παρενόχλησης, κακοποίησης και βίας γυναικών, λοατκια+ και θυληκοτήτων στον δημόσιο ή στον ιδιωτικό χώρο. Δεν υπάρχει καμία βάση δεδομένων με τα έντρομα βλέμματα μας, τις σφιγμένες γροθιές με τα κλειδιά στα χέρια μας, τον καθημερινό φόβο που αντιμετωπίζουμε στις σχολές μας, στους χώρους εργασίας μας, στα ΜΜΜ, στο σπίτι κοκ.
Με αυτό το βίντεο αποδείχθηκε περίτρανα για άλλη μια φορά ότι η διεκδίκηση της ουσιαστικής έμφυλης ισότητας, οι συζητήσεις περί φεμινισμού, η πολιτικοποίηση και η ενασχόληση με ζητήματα φύλου είναι ακόμη πιο επίκαιρα το 2021. Για τον λόγο αυτό ακριβώς ακόμη και σήμερα είναι διακύβευμα μια κοπέλα να γυρνάει σπίτι της το βράδυ ασφαλής και χωρίς φόβο, είναι ζήτημα αν θα γυρίσουμε με ταξί σπίτι χωρίς να μας παρενοχλήσει ο οδηγός του ταξί ή αν θα δεχτούμε σεξουαλική παρενόχληση στη δουλειά ή τη σχολή μας ή ακόμη και στο σχολείο (βλ. περιστατικό βιασμού ανήλικης μαθήτριας από συμμαθητή της με τη βοήθεια της παρέας του).
Μπορεί σήμερα ο επίδοξος βιαστής να συνελλήφθη με την πρωτοφανώς άμεση κινητοποίηση των αστυνομικών αρχών, που δεν συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Η καθημερινή βία της πατριαρχίας, όμως, είναι ακόμη βαθιά ριζωμένη στις πιο απλές μας στιγμές, τόσο στην ιδιωτική, όσο και στη δημόσια σφαίρα. Ακριβώς για αυτούς τους λόγους, είναι σημαντικό να ξέρουμε πως διαχειριζόμαστε τέτοια περιστατικά από το πως μπορούμε να κινηθούμε νομικά μέχρι το πως να γνωστοποιούμε τέτοια γεγονότα για να προστατεύσουμε ή μια το άλλο. Ταυτόχρονα, είμαστε στο δρόμο για επανακατοχυρώσουμε το χώρο που μας ανήκει και ζητάμε δομές ενημέρωσης και φροντίδας σε θύματα έμφυλης βίας ή σεξουαλικής κακοποίησης. Κι όλα αυτά μέχρι να μπορούμε να γυρνάμε στο σπίτι μας ασφαλείς κι όχι γενναίες!