ΆΓΝΩΣΤΗ
της Νανάς Ησαΐα
Πήρα το μάθημα του αίματος.
Όπως και της λογικής.
Μια παραισθητική μορφή
Καλύπτω την έκφρασή μου.
Πότε στέκομαι στην πόρτα.
Στην θέα του απογεύματος.
Πότε περνώ από τις καθημερινές ώρες.
Ήσυχη τακτοποιώ.
Ποτέ δεν αναγνωρίζομαι.
Ποια λύση θα με παρουσίαζε στο φώς;
Άγνωστη σαν σκιά
Διαρκώς καλύπτω
Την ίδια απόσταση
Από την ζωή μου.
*Φέτος, αποφασίσαμε να μην ξαναγράξουμε ένα κείμενα με αφορμή την 8η Μάρτη, παγκόσμια μέρα φεμινιστικού αγώνα. Όχι γιατί οι συντρόφισσές μας, που αγωνίστηκαν για τη χειραφέτηση δεν αξίζουν μνεία, ούτε γιατί δεν υπάρχουν πράγματα να λεχθούν για τις πολλαπλές καταπιέσεις που δέχονται γυναίκες και λοατκι, ως εργαζόμενοι, μετανάστες και σύντροφ@. Αν δε γράφουμε κάτι, αναφορικά με τον φεμινιστικό αγώνα στο σήμερα, αλλά αντ’ αυτού παραθέτουμε ένα ποίημα της Νανάς Ησαΐα (1934-2003), είναι γιατί η 8η Μάρτη 2018 δε μοιάζει με τις “προσφάτως” παρελθούσες. Τόσο στην κοινωνία, όσο και στο κίνημα και στις συλλογικότητες της αριστεράς και του χώρου, ο φεμινιστικός λόγος και ο αγώνας για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα των γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ, διεκδικούν πλέον με αξιώσεις την συνδιαμόρφωση της καθημερινότητας και της πολιτικής ατζέντας. Περισσεύει να πούμε, ότι ο δρόμος, που πρέπει να διανύσουμε, είναι ακόμη μακρύς, για να πούμε ότι το χειραφετητικό κίνημα είναι φεμινιστικό. Αλλά μπορούμε να πούμε ότι έχουμε μια ελπιδοφόρα αρχή.
