Ακόμη μια φρικτή γυναικοκτονία και όχι “οικογενειακή τραγωδία”- όπως βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν το γεγονός αρκετά ΜΜΕ – είναι το έγκλημα που συνέβη το βράδυ της Κυριακής στη Λακωνία μεσούσης της πανδημίας και σε καθεστώς καραντίνας.
Η γυναικοκτονία είναι η πιο ακραία μορφή έμφυλης βιας, η οποία συνήθως εκδηλώνεται μετά από συστηματική και χρόνια άσκηση σωματικής και ψυχολογικής έμφυλης βίας. Δε χωρά αμφιβολία ότι ο επιβεβλημένος για υγειονομικούς λόγους περιορισμός στο σπίτι σε συνδυασμό με την έλλειψη αποτελεσματικών πολιτικών για την εξάλειψη της έμφυλης βιας διαμορφώνουν ασφυκτικές συνθήκες για τις γυναίκες, τις ΛΟΑΤΚΙ υποκειμενικότητες, τους εφήβους και τα παιδιά που ζουν σε κακοποιητικό περιβάλλον.
Δυστυχώς, λίγες ημέρες πριν την 25η Νοεμβρίου Ημέρα για την Εξάλειψη της Βιας κατά των Γυναικών, η συνταρακτική αυτή γυναικοκτονία αποκαλύπτει τις τρομακτικές διαστάσεις του φαινομένου της έμφυλης βιας, η οποία φύεται σε ένα έδαφος πολλαπλών έμφυλων καταπιεσεων, σεξισμού, ομοφοβίας και τρανσφοβίας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, αναγκαία κρίνεται και η εισαγωγή του νομικού όρου της γυναικοκτονίας στο θεσμικό πλαίσιο, έτσι ώστε να είναι δυνατό να αποκαλύπτονται τα κοινωνικά και ιδεολογικά θεμέλια αυτού του φαινομένου.
Στις συνθήκες που βιώνουμε γνωρίζουμε καλά πως δε θα βρούμε διεξόδους ακολουθώντας ατομικές λύσεις. Αντιστεκόμαστε στην πολιτική κουλτούρα της εξατομίκευσης και της αδιαφορίας που καλλιεργεί ο νεοφιλελευθερισμός και προωθούν οι κρατικές διαχειρίσεις της πανδημίας. Στρεφόμαστε στη φεμινιστική αλληλεγγύη και οργανώνουμε τους φεμινιστικούς συλλογικούς αγώνες για την εξάλειψη της πατριαρχικής βιας και των έμφυλων ανισοτήτων.
Καμιά μόνη, Καμιά άλλη δολοφονημένη
